โกยาคุราคัง
(วัดไดโกจิ)

"รูปปั้นโกยาคุราคัง" ตั้งอยู่ภายในถ้ำหินด้านหลังพระอุโบสถของวัดไดโกจิภายในเขตฟุนาโอกะ เมืองชิบาตะ
รูปปั้นเหล่านี้ถูกแกะสลักขึ้นโดยพระโดอิจิ คันชู ซึ่งเป็นสาวกของริวโฮ โรเคียว ไดโอโช นักบวชชาวพุทธ พระโดอิจิปลีกวิวกมาอยู่ในถ้ำแล้วสวดมนต์พร้อมแกะสลักรูปปั้นเหล่านี้ขึ้นในช่วงที่โรคระบาดแพร่กระจายทั่วฟุนาโอกะ พระโดอิจิได้ขุดถ้ำนี้ขึ้นที่ด้านหลังของอุโบสถ จากนั้นจึงนำรูปบูชาของพระพุทธเจ้าไปวางไว้ตรงกลาง แล้วนำรูปปั้นโกยาคุราคังไปวางรายล้อมทั้งซ้ายและขวา ว่ากันว่าในระหว่างที่ท่านสวดมนต์ทำพิธี โรคภัยไข้เจ็บของบรรดาสาวกที่มาชุมนุมต่างได้รับการเยียวยาจนดีขึ้น
ด้วยความสำเร็จนี้เอง ทำให้พระโดอิจิ คันชูกลายเป็นนักบวชลำดับที่ 14 ประจำวัดไดโกจิ

เนื่องด้วยผลกระทบจากเหตุแผ่นดินไหวในชิลีเมื่อปี 1960 ประกอบกับฝนที่ตกลงมาอย่างหนัก ทำให้ถ้ำบางส่วนถล่มลงมา ปัจจุบันจึงได้มีการนำคอนกรีตมาเสริมถ้ำแห่งนี้
ว่ากันว่าพระโดอิจิ คันชูเป็นหลานของมัตสึโอะ บาโช ภายในสวนของวัดไดโกจิแห่งนี้จึงมีอนุสรณ์หินที่แกะสลักถ้อยกวีอันมีชื่อเสียงของบาโชเอาไว้

นอกจากนี้ ภายในวัดยังมีต้นแปะก๊วยเก่าแก่อายุกว่า 200 ปี ที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นอนุสาวรีย์ธรรมชาติประจำเมือง
ต้นไม้นี้เคยถูกเผาจนวอดมาแล้วครั้งหนึ่งในช่วงปีบุงเซที่ 6 (1823) ในวันที่วัดไดโกจิถูกเผา แต่กลับมีหน่อใหม่แตกขึ้นมาจุดเดิมที่ต้นเก่าเคยอยู่ และเติบโตจนกลายเป็นต้นไม้ใหญ่อย่างในปัจจุบัน

วัดไดโกจิเป็นวัดที่ตั้งอยู่ในเมืองชิบาตะมาเป็นเวลามากกว่า 500 ปี โดยเป็นวัดประจำตระกูลของบ้านชิบาตะ ชาวนิกายโซโตะเรียกสถานที่แห่งนี้ว่าเขาเมียวโกะ

วัดแห่งนี้ก่อตั้งขึ้นโดยพระโคไก ชูซัง นักบวชลำดับที่ 4 จากวัดคุองจิ จังหวัดนีงาตะ แม้วัดแห่งนี้จะถูกปิดตายชั่วคราวในช่วงยุคเซ็งโงกุ ในปีเท็นบุงที่ 16 (1547) แต่ต่อมาก็ได้รับการชุบชีวิตขึ้นมาอีกครั้งโดยพระอุนชู เซนริ นักบวชลำดับที่ 10 จากวัดซุยอุนจิ เมืองมารุโมริ

ช่วงฤดูใบไม้ร่วงในปีบุงเซที่ 6 (1823) ได้เกิดเหตุเพลิงไหม้ ทำให้ทั้งตัววัด ทรัพย์สมบัติภายในวัด และบันทึกต่างๆ ถูกเผาจนสิ้น

ถ้าเราลองเดินขึ้นบันไดไปทางด้านหลังของพระอุโบสถ เราจะเห็นหลุมฝังศพของสมาชิกรุ่นต่างๆ จากตระกูลชิบาตะ เช่น เกคิ ชิบาตะ นักรบที่เสียชีวิตใต้คมดาบในช่วงเหตุความไม่สงบแห่งดาเตะ (Date Disturbance)